Return to Las Vegas

Vrijdag 10 augustus 

We zijn inmiddels op de terugweg naar LV. Rond kwart voor 10 vertrokken, na een heerlijke koele nachtrust. We zijn al begonnen met inpakken en spullen weggeven aan andere reizigers. X is als eerste klaar met haar tas. Ze ziet er erg naar uit: naar camping met zwembad, vanavond uit eten, lopen over de Strip en dan morgen terugvliegen naar huis.

Gisteren nog een was gedaan, gebruik gemaakt van WiFi van een hotel verderop, genoten van een laatste BBQ met steak, shrimps, spareribs en hamburger, en veel bier gedronken. Alles moet op. Het kampvuur was weer illegaal aangevuld met gesprokkelde boomstammen. Als een soort afscheid. 

De plek waar we naar toe gelopen zijn is de plek waar je de oudste aardlagen bovengronds kunt zien. Achteraf hebben we spijt dat we geen kaart verstuurd hebben vanaf de phantom ranch: ‘mailed by mules from the bottom of the canyon’ had er dan op de stempel gestaan. Toch een beetje tever heen na het vele dalen denk ik. Elk jaar moet het GC Nat.park in de zomermaanden meer dan 600 wandelaars helpen en nog eens 150 wandelaars redden per helikopter ( tenminste 5000 USD)

In de ranch hebben we vele andere wandelaars gesproken. Een aantal vertrok de volgende ochtend al om half 2 (AM) en zou de south Kaibab trail terug doen, want korter, maar ook steiler en zonder waterpunten en zonder schaduw. Je moet tenminste 4 liter water pp meenemen. Wij hadden steeds 2,5 liter pp bij ons en konden 3 keer bijvullen.

We genieten ook fysiek nog na van de monstertocht: zere knieën, voeten, heupen, schouders en kuiten. Stramme loopjes en opstartproblemen. H overweegt nu ook om met stokken te gaan lopen, haha. Je zag opvallend veel mensen lopen met stokken, ook jonge lopers. Een Camelbag is ook handig: kun je altijd drinken zonder te hoeven stoppen. Maar voorlopig heb ik genoeg aan deze waardevolle ervaring en herinnering.

Om ca 3 uur zijn we bij het RV park circus circus in LV. Het is weer oorverdovend warm als we de campers uitstappen. We hebben niet kunnen reserveren, er was steeds een antwoordapparaat te horen. We kunnen alledrie een plekje krijgen, maar dat duurt wel een half uur. De receptionist moet eerst ook inbellen met het hoofdkantoor en krijgt steeds hetzelfde antwoordapparaat. Niet te geloven! Ze heeft geen computer en moet eerst checken of de plekken vrij zijn. Middeleeuws.

Uiteindelijk kunnen we de campers op het superhete zwarte asfalt parkeren. Een hel daar! Geen schaduw, alleen maar asfalt. Het zwembad is trouwens wel weer heerlijk. We kunnen er echter maar kort van genieten. Om half 6 naar het restaurant midden op de strip. We denken dat de shuttlebus gratis is (6 jaar geleden nog wel) maar dat valt tegen. We besluiten te gaan lopen, Nederlands als we zijn. Nou dat valt tegen in die hitte (41 graden) Ik loop nog liever nog een keer naar de phantom ranch! We komen bij het restaurant en eten er heerlijk, maar wel een beetje boel prijzig. De service is super, de oesters en de vis ook top. Na het eten lopen we verder de strip op en kijken naar een paar fonteinshows op muziek bij hotel Bellagio. Prachtig en ook even heerlijk verkoelend!

Dan besluiten we te splitsen. De juniors mogen niet in het casino, dus T,X,F,R,I gaan naar hotel New York New York voor de rollercoaster. Daar sta ik nu met alle bagage te wachten tot ze klaar zijn ( ik hou graag het eten binnen) Wat een wereld is het hier; overal piepjes, lawaai, muziek, winkeltjes, eten, overal geluid en licht. Niks voor mij. Een grote super kermis is het hier. Buiten bloody hot, binnen eigenlijk te koud. De anderen zijn naar het casino.

Morgen heerlijk op weg naar huis! 

X wil ook graag, maar vindt deze wereld echt geweldig. Ze loopt het snelst van allemaal, met dreigende blaar op haar hak en klaagt nergens over. Ze straalt alleen maar!