Nog meer onheil

Het is 06.00. Terwijl ik dit tik op m'n telefoon, komen er enkele apen in beeld. Ze springen in de bomen die we vanuit ons bed door het muskietengaas kunnen zien. Ze ploffen ook al weer op het dak van de badkamer met een gat in het dak.

Ons Mpila camp ligt boven op een heuvel. Het heeft vannacht erg hard gewaaid. De tent maakte erg veel lawaai. Weinig geslapen dus. Ook had ik steeds het gevoel dat ik met kleine beestjes in bed lag.
Ik wil nu graag douchen maar durf de badkamer niet in..

Toch maar gegaan. Af en toe naar de apen teruggeschreeuwd die een dansje op het dak uitvoeren.
Allard roept me. Hij is vannacht gebeten in z'n nek. Ik zie een opgezwollen rood-gele vlek met allerlei blaasjes. Lijkt een allergische reactie op een insectenbeet. Balen zeg! Maar gauw een anti-histamine pil.
We hadden gisteren al gelezen over de teken die je bij het lopen kunt opdoen. Je mag je kleren na het wandelen niet op het bed leggen omdat er dan kleine teken in het bed kunnen kruipen. Ieuww!

Ben nu erg blij dat de 3 daagse wandeltocht niet is doorgegaan. We hebben hier ook van anderen het verhaal van de overleden gids gehoord...

Na wat aanlummelen bij onze tenten ( Allard snijdt zich in z'n wijsvinger bij het maken van een anti hyena dolk) pakken we in en rijden naar de knollen. Die hebben heerlijk uitgeslapen. We lopen nog even samen terug naar onze tenten, ook om de telefoon van Allard te zoeken. We zijn bang dat die door een aap gepakt is. Dat klopt: Henk heeft m in z'n vest gestoken.

Bij de receptie vragen we nog even of ze naar de nek van Allard willen kijken. Een van de rangers denkt dat het wel een schorpioen geweest kan zijn. Ze had er zelf 1 uit haar kussen gehaald vorige week. De beten zijn niet gevaarlijk maar kunnen wel een reactie geven.
Die Allard, hij treft het wel.

In de shop vraag ik de caissière of ze elke avond haar bed checkt. No she said, I' ll pray every night.
Nou, voortaan doe ik beide!