Maandag 15 augustus

16 augustus 2016 - North Uthungulu, Zuid-Afrika

Maandag 15 augustus.

Heerlijk geslapen, geen leeuw gehoord. Vanochtend vroeg opgestaan voor een Bush walk om half 7. Om 6.15 koffie gedronken en een snelle muesli hap gegeten. Guy neemt ons weer mee de Bush in. Dit keer blijft Xiulian lekker slapen. De beet in de nek van Allard ziet er gelukkig beter uit. We passeren weer allerlei poep, gaten in de grond en takken met of zonder doornen. De zon komt langzaam op en maakt de temperatuur aangenamer. We zien 2 neushoorns tegen een boom slapen en maken daarna rechtsomkeert. Dat vindt Martine niet erg. Later horen we harde knorgeluiden in de buurt. We worden een beetje onrustig want we zien niks. Het blijkt een mannetjes Impala te zijn die z'n vrouwtjes bij elkaar roept. Pffff. Guy vertelt ook nog over de geboortebeperking bij de olifanten: de kudde wordt zo in z'n groei beperkt. Meer dan 700 olifanten kan het park niet aan qua voeding. De vrouwtjes krijgen een prikpil en de mannetjes tijdelijke klemmetjes op de zaadleiders. We passeren nog een hyena poepplaats en een bavianen poepplaats met daarna de bavianen zelf en na in totaal 2,5 uur lopen over dierenpaden over los zand, hard leem of bosgrond komen we weer bij de lodge. Lekker ontbijten, nog even douchen en opruimen. Nelson en Lindy willen graag onze camper van binnen zien. Ze moeten erg lachen als we onze bedden en WC etc laten zien. We nemen afscheid en laten wat geld achter voor deze aardige 4 mensen die een groot deel van het jaar afgelegen leven. Guy heeft bijv geen vriendin ( geen ruimte en geen plek hiervoor, zijn kamer is 3m2) We rijden terug naar Mpila camp en checken in voor de volgende lodge. We hoeven geen parkfee te betalen voor de afgelopen 2 dagen. We krijgen namelijk nog geld terug. Deze vakantie heeft als thema: geld terug! We picknicken, doen nog wat boodschappen (water!) en hebben heel even WiFi. Het is bewolkt vandaag, het is niet zo warm, 25 graden. Heerlijk ! We vertrekken rond half 1 naar het andere park (Hlatikhulu) en komen daar na bijna een uur hobbelen aan (9 km!!) Deze accommodatie is vergeleken met de vorige ouder en minder luxe. Grappig; toen we er gisterochtend aankwamen waren we superenthousiast! We installeren ons in de 4 aparte huisjes (weer slaapkamer met badkamer) en vullen de koelkast. Iedereen slaapt even bij. Xiulian en ik doen even een kleine was; het water blijkt poepbruin te zijn: echt van dat grondwater met ijzer erin. Of het schoner is geworden? Onze kok heet New Year, geboren op 1 januari. Onze gids heet Vuzi. Om half 4 gaan we met Vuzi op pad. Alleen Martine en Allard gaan van de kinderen mee. Deze gids is heel anders: we komen twee buffels tegen en hij roept naar ze. We zien een kudde hippo's aan de overkant van het water en hij fluit ze in het water. Martine loopt bijna weg van angst.... Er liggen ook een paar krokodillen. Gelukkig roept hij deze niet. Op de terugweg passeren we nog een neushoorn. Hij staat te kauwen in de bosjes. De gids geeft instructies welke kant we moeten oplopen en iedereen snelt al weg. Dat was niet de bedoeling. We kunnen gewoon blijven kijken zolang de rhino blijft staan. Toch voelt het wel eng zo'n gigantisch groot beest op 20 m afstand. We passeren nog een plek in het bos met veel ijzerhoudende stenen. Vroeger woonden hier de bushmen. Toen dit gebied reservaat werd, werden zij verdreven. Zij smeedden ijzer uit de stenen voor speerpunten. De resten liggen er nog. Nu zitten we rond het kampvuur terwijl onze kok ons eten bereidt. Decadent!!! Het went ! Rondom ons scharrelt de Bush pig Georgina, huilt een hyena, zingt de nachtegaal en knort een hippo. Onze laatste avond in de Bush! Fleur heeft er al genoeg van, ze houdt niet van varkens en is nog steeds heel erg bang voor de hyena. Oja, de prince of Wales heeft hier ook gebivakkeerd evenals Usain Bolt.!T is maar dat je het weet... We eten uiteindelijk om half 8. Met verhitte borden. Heerlijk, we vallen aan, alles gaat schoon op. Om 9 uur willen de meesten al naar bed. De 3 mannen, Xiulian en ik gaan nog naar het kampvuur. Ik laat de meiden ongezien nog even schrikken (papa, doe niet zo flauw), en later doet Allard dat bij Martine en Henkjan (hij doet Georgina na) Heerlijk nagezeten met een zachte wind. We sluiten de avond met in de verte het gebrul van een leeuw. Majestueus!

Foto’s