Zion’s dag 1

Vrijdag 27 juli

De dag begint vroeg, de wekker gaat om half 6. Snel aankleden, wraps smeren en heel veel water inpakken. We zijn de traagste; Henk heeft 1 hand minder om te helpen. Gewond geraakt gisteren bij het maken van een dam in de Virgin river. Zijn linker ringvinger kwam klem tussen een steen en rotsen. Gevolg: nagel vrijwel afgescheurd incl nagelbed en forse bloeduitstorting vingertop. Hij heeft er eerst nog een uur mee doorgebouwd, want koel water was goed (ahum). Bij het verbinden voor de nacht gaat hij bijna van z’n stokje. Het ziet er ook akelig uit.

Nu rijden we voor zonsopgang in een aangename temperatuur door de canyon met een shuttle. We gaan een wandeling maken door het water.

Het wordt vandaag nog warmer.

Na bijna 2 uur waden door het water, klauteren en glibberen over stenen, soms tot boven de knieën in het water wil ik even stoppen. We eten en drinken wat op de rotsen naast de rivier. Mijn teva sandalen geven niet echt veel steun en we moeten de weg nog terug.

HJ begon de tocht nogal bescheten. Hij liep niet erg hard en we zagen hem op een gegeven moment met een WC rol door het borstriempje van zn rugzak lopen. Gegiebel alom, ook van andere lopers.

Opeens zijn we HJ kwijt. Even later duikt hij op met een grijns op zn gezicht, duidelijk opgelucht, maar ook met een verhaal #evenwichtverlorenmethandinpoepgevallen#

Na nog een half uur lopen over steeds glibberiger stenen gaat X door haar enkel en houden X en I het voor gezien. We pauzeren langs de kant, de rest loopt door, sommige als jonge honden. Ik noem geen namen.

Even tijd om de omgeving te beschrijven: een prachtige canyon met steile hoge wanden, uitgesleten kommen of gaten in de muur en overal varens op de rotsen langs de waterkant. De temperatuur is zeer aangenaam: de zon kan niet veel in de canyon schijnen.

Iedereen loopt met hoge schoenen, vaak gehuurd. Tja. Straks nog zo’n 6 km terugklauteren stroomafwaarts.

We gaan met zn tweeën op terugreis. Rustig aan, niet verstappen of wegglijden. Hoe verder stroomafwaarts, hoe stroever de stenen gelukkig. Ws komt dit door de massa toeristen. 

Op een bepaald moment sluit H bij ons aan. Het aantal toeristen dat we tegen komen neemt toe, echt gênant veel op een gegeven moment. Met kinderen op de rug of op de buik, telefoons in de hand, dikke mensen, mensen zonder arm en toen waren we weer bij het begin (half 12) We kunnen meteen de shuttle nemen naar visitor centre, en nu zitten we bij te komen in de camper. De vinger weer ingepakt, wachten op de anderen.