stromness trail

20 augustus 2016 - Sani Pass, Drakensbergen, Zuid-Afrika

Vrijdag 19 augustus
Stromness trail
Vanochtend heerlijk uitgeslapen en buiten ontbeten. We besluiten de tocht van gisteren voor een deel over te doen maar dan helemaal af te maken. Henk vraagt na bij de receptie. Het blijkt dat je alleen met permit kan wandelen (R40 pp) en je moet registreren. Wat we gisteren gedaan hebben bleek illegaal.
We besluiten het nu dan maar officieel te doen en betalen voor 7 personen. De mevrouw die ons helpt raadt regenkleding aan. Het kan regenen in de bergen.
We vertrekken uiteindelijk pas om half 11.
De tocht gaat zoals bekend snel steil omhoog. We halen een Amerikaans stel in met volle bepakking. De wind is fors en koud. We worstelen met onze vermoeide spieren en de gevolgen van de overvloedige drank de avond ervoor. Op het punt waar we gisteren afbogen gaan we nu door. We zien in de verte enkele elanden staan. We kunnen vrij dichtbij komen omdat de wind van hen afkomt. Je moet af en toe stevig in je schoenen staan wil je niet van het plateau afgeblazen worden. We zijn erg blij met de regenkleding: niet omdat het regent maar zo houden we het een beetje warm. Op een gegeven moment draait de weg naar rechts en naar beneden en lopen we meer uit de wind. 
De route is prachtig ; je moet geen hoogtevrees hebben want het gaat af en toe steil naar beneden of naar boven. De paden zijn erg smal, soms een voetlengte breed. We passeren een soort grot en dalen af naar de rivier. We moeten meerdere keren de rivier oversteken. Springend  over stenen is dit de ultieme uitdaging voor Tineke. We komen ook nog een troep bavianen tegen. Uiteindelijk lopen we 16 km in 4,5 uur en stijgen en dalen zo'n 600m. Wat een geweldige wandeling was dit!
Moe maar voldaan komen we om 15.00 terug bij de dames. Die hebben net een tosti op en dikke lol. Gelukkig maar!
Nu zitten we gedouched en al in het zonnetje bij te komen. We zouden nog met de Campers de sanipass afrijden, Lesotho ligt hier zo'n 15 km vandaan, maar zien er vanaf. Te moe!
Het waait nog steeds flink, niet handig straks voor de braai en het kampvuur.
Nog minder handig is dat er even later nog een camper met Nederlanders op ONS terrein komt staan. En ze pikken onze braai in! Er komt haantjes gedrag boven in onze groep.
Uiteindelijk lossen we het zelf op met een los rooster op wat stenen rond ons kampvuur. Zo kunnen we toch los! En wat bleek : het eten smaakte nog beter ook! Haha!
 

Foto’s